باشد که هرگز از آنِ من نباشد...سعادتی که زحم میزند، آن خوشی که روحم را میآزارد.
تو را نادیدن ما غم نباشد.
ما از آن ها که تسّلاشان میدادیم ، غمگین تر بودیم.
چیزهای واقعی در حوالی ما لب پر شده اند.